Pantheon’da New Yorklu Sanatçılar, Mary Petty adı neredeyse hiç kayıt değil. Ancak zamanında bir grup kadından biriydi-aralarında Helen E. Hokinson, Edna Eicke, Ilonka Karasz ve Barbara Shermund-o zaman büyük ölçüde erkeklerin hakim olduğu bir dergiye iyi bilinen, sevilen çizimlere ve resimlere katkıda bulundu. Petty (1899-1976), iki bine yakın çizgi movie yayınlayan böyle bir adam olan Alan Dunn ile evlendi New Yorker. Neredeyse tüm hayatlarını birlikte 12 doğu seksen sekizinci caddede küçük bir zemin kattaki dairede geçirdiler, Dunn yaşam alanındaki bir çizim masasında ve yatak odalarındaki küçük bir tahtada küçük bir tahtada çalıştılar. Bronx’ta Horace Mann’da liseye giden Petty, resmi bir sanat eğitimi yoktu ve bazen Dunn tarafından belki de şaka yollu “öğrencisi” olarak adlandırıldı. Ama ilk çiziminin ortaya çıkmasından bir yıl sonra New Yorker1926’da onu takip etti.
24 Mayıs 1941.
İki yüz on dokuz karikatür yayınlamanın yanı sıra, Petty, en azından bu New Yorker kapak sanatçısının görüşünde, karmaşıklıklarında, zenginliklerinde ve en önemlisi insanlıklarını asla aşmayan otuz sekiz canlı renkli, muhteşem ayrıntılı ve kusursuz bir şekilde oluşturulmuş kapaklara katkıda bulundu. . Kez Onları Petty’nin ölüm ilanında, “savaş öncesi kroket öncesi dünyasında donmuş kansız patriklilerin çizimleri” olarak nitelendirdi. Çok daha fazlası. Petty’nin karikatürleri inkar edilemez derecede komik, genç Edward Gorey üzerinde bir etkisi olduğunu hayal ettiğim bir defteliğe kapılıyor. Ancak kapakları bu dünyayı daha da açtı; Zarif inşaatın parlak suluboyaları, bir bebeğin evinin cazibesi ve detayları ile parçalar set. Petty için, gag sadece kapıya girmek için bir bahaneydi. Gözü olağanüstü, en küçük özellikleriyle bir Edward dönemi ile birleşti: brocaded duvar kağıdı, ince kiremitli mutfak zeminleri, ince pirinç musluklar, peluş döşeme.
